تبیین روش‌های تفسیری آیت الله جوادی آملی درتفسیر «تسنیم» و تطبیق آن بر روش علامّه طباطبایی در «المیزان»

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

طلبه سطح،حوزه علمیه کوثر

چکیده

روش‌های تفسیری؛ ابزاری است که مفسر براى تبیین آیات الهی، آن را طى مى‏کند. در واقع دست‏یابى صحیح و روشمند به آموزه‏هاى قرآنی، روش‏‌های خاصی را مى‏طلبد، که آگاهی از آن‌ها نقش مهّمی را در فهم عمیق آیات الهی و رسیدن به حقایق و قوانینی که سعادت دنیوی و اخروی بشر را در بردارد، ایفا می‌کنند. از این رو پژوهش در این زمینه امری ضروری در علم تفسیر به شمار می‌رود. بر همین اساس نگارنده تلاش نمود تا با استناد به تفسیر «تسنیم» روش‌های تفسیری آیت الله جوادی آملی را به روش کتابخانه‌ای و توصیفی تبیین نماید. همچنین با تطبیق روش ایشان با روش علامّه طباطبایی به وجوه اشتراک این دو مفسر در اتخاد روش‌های تفسیری دست یابد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است؛ روش تفسیری آیت الله جوادی آملی در «تسنیم» شامل تفسیر قرآن به قرآن، قرآن به سنت و قرآن به عقل است که یک روش تفسیری جامع می‌باشد؛ به نظر می‌رسد از میان این ر   روش‌ها مهّم‌ترین شیوه تفسیری آیت الله جوادی آملی در «تسنیم» قرآن به قرآن است که بر پایه‌ی اسلوب تفسیری علامّه طباطبایی در «المیزان» نگاشته شده است.

کلیدواژه‌ها