انسان پیش از گام نهادن در دنیا عوالمی را پشت سر گذاشته و آیه 172 سوره اعراف، اشاره به پیمانی دارد که او در عالم ذّر- قبل از این دنیا- با آن مواجه می شود. از آنجا که هیچ یک از افعال خداوند بدون حکمت و غرض نیست، چنین پیمانی نیز بیهوده نبوده و مختص فعلی برای آن عالم نخواهد بود. بررسی تحلیلی- توصیفی شواهد قرآنی، روایی و عقلی، بیان می دارد انسان در آن عالم به صورت ذراتی حضور داشته، که به عالم ذرّ شهرت یافته است. اینکه موطن این عالم کجاست و در چه زمانی صورت گرفته، مورد بحث مفسرین و ایجاد آراء مختلف شده؛ اما نکته قابل تامل آنکه خداوند در آن عالم خود را به تمام ذرات شناسانده، و فطرت خداشناسی در تمامی افرادی که قدم به این دنیا می گذارند، ناشی از آن پیمان الهی است. ولی چگونگی پاسخ به این پیمان، در عالم ذّر، در نوع جهت گیری انسانها از فطرت الهی، در این دنیا مؤثر خواهد بود، که در این مقاله تلاش شده با ادله موجود، ارتباط این پیمان در عالم ذر با اعمال آدمیان در دنیا مورد بررسی قرار گیرد.
صدارت, فریبا, غضنفری, علی. (1398). ادله قرآنی، روایی و عقلی پذیرش پیمان الهی در عالم ذّر با محوریت آیه 172 سوره اعراف. دو فصلنامه علمی مطالعات میان رشته ای تفسیر, 1(سال اول،شماره 1،پاییز و زمستان1398), 22-44.
MLA
فریبا صدارت; علی غضنفری. "ادله قرآنی، روایی و عقلی پذیرش پیمان الهی در عالم ذّر با محوریت آیه 172 سوره اعراف". دو فصلنامه علمی مطالعات میان رشته ای تفسیر, 1, سال اول،شماره 1،پاییز و زمستان1398, 1398, 22-44.
HARVARD
صدارت, فریبا, غضنفری, علی. (1398). 'ادله قرآنی، روایی و عقلی پذیرش پیمان الهی در عالم ذّر با محوریت آیه 172 سوره اعراف', دو فصلنامه علمی مطالعات میان رشته ای تفسیر, 1(سال اول،شماره 1،پاییز و زمستان1398), pp. 22-44.
VANCOUVER
صدارت, فریبا, غضنفری, علی. ادله قرآنی، روایی و عقلی پذیرش پیمان الهی در عالم ذّر با محوریت آیه 172 سوره اعراف. دو فصلنامه علمی مطالعات میان رشته ای تفسیر, 1398; 1(سال اول،شماره 1،پاییز و زمستان1398): 22-44.
)