مبنای فقهی عدم پوشش صورت زنان شیعه در حال احرام

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد یار دانشگاه الزهرا

2 طلبه سطح4 حوزه علمیه کوثر

چکیده

یکی از احکام ثابت اسلام که همه مذاهب اسلامی بر آن اتفاق دارند، دستور رعایت پوشش برای بانوان در حال احرام است ولی از آن جا که در میان پیروان مذاهب اسلامی در رعایت حدود پوشش در حال احرام تفاوت عملی ملاحظه میشود، تا آن جا که زنان شیعه بر اساس فتوای فقهای شیعه بر حرمت ستر صورت، خود را ملتزم به اجرای این حکم برای صحت اعمال و مناسکشان میدانند. درحالی که برخی دیگر از حجاج مناسک خود را با روبنده به جا میآورند، لازم دانسته شده که حدود ستر و پوشش زن محرم در اسلام بر مبنای مبانی و منابع فقه اسلامی به طور دقیق و مستدل مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین، سوال اصلی تحقیق این است که حکم ستر صورت زن در حال احرام از منظر فقه اسلامی چیست و دلایل جواز و عدم جواز آن کدامند؟ در این نوشتار برای رسیدن به این هدف با استفاده از شیوه توصیفی- تحلیلی و به روش مطالعه کتابخانهای، دیدگاه های فقهای مذاهب اسلامی در این خصوص بیان شده و با نگاه تطبیقی و با توجه به منابع روایی و استنباط‌های فقها، مساله مورد بررسی قرارگرفته و دلایل و مبانی آن مطرح شده و به این نتیجه رسیده است که ستر صورت در حال احرام حرام است و اسفار آن مورد اتفاق علمای شیعه و سنی می باشد و جواز ستر به صورت اسدال که در روایات آمده ناظر به حالت ضرورت و در معرض نگاه نامحرم مورد اتفاق می باشد و تفاوتی که در عمل میان پیروان مذاهب مختلف اسلامی مشاهده میشود.در بحث علمی و حکمی وجود نداشته و وحدت در حکم در میان تمام مذاهب اسلامی در وجوب عدم ستر صورت زن محرم وجود دارد و عمل زنان شیعه در این مورد محمول بر صحت است.

کلیدواژه‌ها